Πρώτα λίγη χημεία ...
Χημικό στοιχείο, συχνά αποκαλούμενο απλά στοιχείο, είναι χημική ουσία που αποτελείται από ένα τύπο ατόμων, που διακρίνεται από το (χαρακτηριστικό) ατομικό αριθμό του, που ισούται με τον αριθμό των πρωτονίων στον ατομικό πυρήνα του.
Το υδρογόνο και το ήλιο είναι τα πιο άφθονα χημικά στοιχεία στο σύμπαν. Ωστόσο, ο σίδηρος είναι το πιο άφθονο χημικό στοιχείο (κατά μάζα) στη Γη, ενώ το οξυγόνο είναι το πιο άφθονο χημικό στοιχείο στο γήινο φλοιό.
Όταν δύο (2) ή περισσότερα διακριτά χημικά στοιχεία ενώνονται χημικά, με τα άτομά τους να συγκρατούνται μαζί με χημικούς δεσμούς, το αποτέλεσμα είναι μια χημική ένωση. Τα 2/3 των χημικών στοιχείων που βρίσκονται με φυσικό τρόπο στη Γη, μπορούν να βρεθούν στη φύση μὀνο με τη μορφή χημικών ενώσεών τους, αλλά και στο υπόλοιπο 1/3, συνήθως είναι πιο συνηθισμένο να βρεθούν και πάλι με τη μορφή χημικών ενώσεών τους.
Για τον συμβολισμό του κάθε στοιχείου, χρησιμοποιείται το αρχικό γράμμα της λατινικής του ονομασίας (με κεφαλαίο). Στις περιπτώσεις που το αρχικό γράμμα είναι ίδιο στα ονόματα δύο ή περισσότερων στοιχείων χρησιμοποιείται και δεύτερο γράμμα του ονόματος του στοιχείου (αναγράφεται με μικρό). Έτσι, το υδρογόνο συμβολίζεται ως Η (αρχικό της λέξης Hydrogenium), το ήλιο ως He (από τη λατινική ονομασία του Helium) και ο υδράργυρος ως Hg (Hydrargyrum).
(πηγή: Wikipedia)
Το υδρογόνο και το ήλιο είναι τα πιο άφθονα χημικά στοιχεία στο σύμπαν. Ωστόσο, ο σίδηρος είναι το πιο άφθονο χημικό στοιχείο (κατά μάζα) στη Γη, ενώ το οξυγόνο είναι το πιο άφθονο χημικό στοιχείο στο γήινο φλοιό.
Όταν δύο (2) ή περισσότερα διακριτά χημικά στοιχεία ενώνονται χημικά, με τα άτομά τους να συγκρατούνται μαζί με χημικούς δεσμούς, το αποτέλεσμα είναι μια χημική ένωση. Τα 2/3 των χημικών στοιχείων που βρίσκονται με φυσικό τρόπο στη Γη, μπορούν να βρεθούν στη φύση μὀνο με τη μορφή χημικών ενώσεών τους, αλλά και στο υπόλοιπο 1/3, συνήθως είναι πιο συνηθισμένο να βρεθούν και πάλι με τη μορφή χημικών ενώσεών τους.
Για τον συμβολισμό του κάθε στοιχείου, χρησιμοποιείται το αρχικό γράμμα της λατινικής του ονομασίας (με κεφαλαίο). Στις περιπτώσεις που το αρχικό γράμμα είναι ίδιο στα ονόματα δύο ή περισσότερων στοιχείων χρησιμοποιείται και δεύτερο γράμμα του ονόματος του στοιχείου (αναγράφεται με μικρό). Έτσι, το υδρογόνο συμβολίζεται ως Η (αρχικό της λέξης Hydrogenium), το ήλιο ως He (από τη λατινική ονομασία του Helium) και ο υδράργυρος ως Hg (Hydrargyrum).
(πηγή: Wikipedia)
Περιοδικός πίνακας στοιχείων
Πείραμα: Κόκκινο λάχανο ο φτηνός δείκτης
Υλικά
κόκκινο λάχανο
λευκό οινόπνευμα
δοκιμαστικοί σωλήνες ή διαφανή βαζάκια
λεμόνι
μαγειρική σόδα, αμμωνία
1 λεκάνη
γάντια μίας χρήσης
μαχαίρι
κόκκινο λάχανο
λευκό οινόπνευμα
δοκιμαστικοί σωλήνες ή διαφανή βαζάκια
λεμόνι
μαγειρική σόδα, αμμωνία
1 λεκάνη
γάντια μίας χρήσης
μαχαίρι
και λίγη περισσότερη χημεία . ..
Οξύ : ένωση που απελευθερώνει ιόντα υδρογόνου όταν διαλύεται στο νερό πχ λεμόνι, ξύδι
Βάση : ένωση που εξουδετερώνει ένα οξύ πχ. αμμωνία
Δείκτης : αλλάζει χρώμα παρουσία οξέος ή βάσης πχ κόκκινο λάχανο
ph: μέτρο της οξύτητας ή της αλκαλικότητας μίας ουσίας.
Διάρκεια πειράματος : 45 λεπτά
(Πηγή: Πειράματα Φυσικής με απλά υλικά)
Οξύ : ένωση που απελευθερώνει ιόντα υδρογόνου όταν διαλύεται στο νερό πχ λεμόνι, ξύδι
Βάση : ένωση που εξουδετερώνει ένα οξύ πχ. αμμωνία
Δείκτης : αλλάζει χρώμα παρουσία οξέος ή βάσης πχ κόκκινο λάχανο
ph: μέτρο της οξύτητας ή της αλκαλικότητας μίας ουσίας.
Διάρκεια πειράματος : 45 λεπτά
(Πηγή: Πειράματα Φυσικής με απλά υλικά)
Πείραμα
Ωχ! Με τσίμπησε...
Μέλισσα ή σφήκα;
Το αντίδοτο για το τσίμπημα μέλισσας είναι διαφορετικό από αυτό της σφήκας.
Η σύνθεση του δηλητηρίου της μέλισσας είναι όξινη και εξουδετερώνεται με βάση,
ενώ της σφήκας είναι βασική και αντιμετωπίζεται με οξύ.
Για τη μέλισσα μπορούν να χρησιμοποιηθούν αντιισταμινικές και κορτιζονούχες αλοιφές. Αν αυτές δεν είναι διαθέσιμες, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σόδα ή αμμωνία.
Αντίθετα, στη σφήκα θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ξύδι ή λεμόνι.
Το αντίδοτο για το τσίμπημα μέλισσας είναι διαφορετικό από αυτό της σφήκας.
Η σύνθεση του δηλητηρίου της μέλισσας είναι όξινη και εξουδετερώνεται με βάση,
ενώ της σφήκας είναι βασική και αντιμετωπίζεται με οξύ.
Για τη μέλισσα μπορούν να χρησιμοποιηθούν αντιισταμινικές και κορτιζονούχες αλοιφές. Αν αυτές δεν είναι διαθέσιμες, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σόδα ή αμμωνία.
Αντίθετα, στη σφήκα θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ξύδι ή λεμόνι.
